စၾကာဝဠာအနႏၵ၌ရွိၾကကုန္ေသာ လူ၊နတ္၊ျဗမၼာ၊သတၱဝါအားလံုးတိုသည္ ကိုယ္စိတ္နွစ္ျဖွာခ်မ္းသာၾကပါေစ၊ေကာင္းက်ဳိးလိုရာစႏၵ ျပည္ဝၾကပါေစ...







အသည္းေရာဂါအတြက္ ေဆးတလက္

                               
ယခုေရးမည့္ ေဆးပင္အေၾကာင္းကား ဆရာႀကီးသာဂဒိုး ေရးျပေသာေဆးပင္ျဖစ္သည္။ ထိုေဆးေၾကာင့္ အနာေရာဂါကင္းေပ်ာက္ပံု သာဓကျဖစ္ရပ္မွန္ကို တင္ျပအပ္ပါသည္။
အသည္းေရာဂါသည္ ယခုအခါမွ ျဖစ္ေပၚသည္မဟုတ္။
ေရွးအခါေခတ္မီေဆး၀ါး မထြန္းကားမီ ကာလကတည္းက
ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ အသည္းေရာဂါဟူ၍ အမည္မတပ္ခဲ့ၾက။
ေရွးလူႀကီးသူမတို႔က အသားနက္ေရာဂါဟူ၍ အမည္တပ္ခဲ့ၾကပါသည္။
ေဆးပညာထြန္းကားလာေသာအခါ ဆရာ၀န္ႀကီးမ်ားသည္ စီပိုး၊ ဘီပိုေၾကာင့္ အသည္းေရာဂါျဖစ္သည္ဟူေသာ အေၾကာင္းရင္းကို ရွာေဖြေတြ႔ရွိခဲ့ၾကသည္။ 


အသည္းေရာဂါျဖစ္လွ်င္ ေသဆံုးသည္ကမ်ားသည္။ ဆရာ၀န္မ်ားႏွင့္စမ္းသပ္၍ အသည္းေရာဂါစီပိုးေတြ႔
သည္ဆိုလွ်င္ အသည္းေရာဂါရွင္မ်ားစိတ္အားငယ္ၾကေတာ့သည္။
တာမခံ ဖားကန္႔မွ အသည္းေရာဂါရွင္ ေဒၚခင္မိုးဦးကိုမႏၲေလးျမိဳ႔သို႔ စာေရးသူ သြားစဥ္ ေတြ႔ခဲ့သည္။ မႏၲေလးျမိဳ႔ မဟာဓမၼိကာရာမတိုက္ မဂၤလာအုတ္ေက်ာင္းတြင္ တည္းခို၍ေဆးခန္းျပေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ေဒၚခင္မိုးဦးသည္ အသည္းေျခာက္ေသာေရာဂါကိုခံစားေနရသည္။ အသားျဖဴေသာ အသားအေရမွာ မျဖဴေတာ့ဘဲ မဲေျခာက္ျပာႏွမ္းႏွမ္း ျဖစ္ေနသည္။ အသည္းေရာဂါထလာျပီး
ေရာဂါတိုးလွ်င္ ေဆးရံုႀကီး အျမန္သြား၍ ကုသမႈခံယူရသည္။ တန္ဖိုးႀကီးေသာ အသည္းေဆးကို အလ်င္အျမန္ ထိုးရသည္။


ပထမေတာ့ ေဒၚခင္မိုးဦး၏ ခင္ပြန္း ဦးစိုင္းထြန္းထြန္း ကိုယ္တိုင္လာ၍ ၾကပ္မတ္ကုသေပးသည္။
ႏွစ္ရွည္လမ်ား ျဖစ္လာေသာအခါ ေငြေၾကးရွာေဖြေရးကလည္း တဖက္ ရွိေသးသမို႔ အခါခပ္သိမ္း မလာႏိုင္ေတာ့ဘဲ ေငြသာ ပို႔ေပးႏိုင္ေတာ့သည္။အသည္းေျခာက္ေရာဂါရွင္ ေဒၚခင္မိုးဦး ကုသရေသာ
ႏွစ္ကာလမွာ ၂-ႏွစ္ေက်ာ္မွ် ၾကာခဲ့ျပီ။ ေဆးဖိုးႏွင့္ ကုသစရိတ္ သိန္း ရာေက်ာ္မွ် ကုန္က်ေနျပီ။ ေရာဂါမွာ ေပ်ာက္သည္ဟူ၍ မရွိ၊ သက္သာရံု ခံသာရံုမွ်သာ ရွိသည္။ ေနရပ္ျပန္၍လည္း မျဖစ္သျဖင့္ မႏၲေလးျမိဳ႔ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာ္းတြင္ တည္းခို၍ ၂-ႏွစ္ေက်ာ္
ကာလ အိမ္မျပန္ဘဲ ေနရေတာ့သည္။


တေန႔ေန႔ေတာ့ ဒီအသည္းေရာဂါျဖင့္ ကြယ္လြန္လိမ့္မည္ဟု
ေဒၚခင္မိုးဦးေရာ ဦးစိုင္းထြန္းထြန္းပါ မွတ္ခ်က္ခ်ထားမိၾကသည္။
ေဒၚခင္မိုးဦးသည္ (*****)ျမိဳ႔ ေဆးရံုတြင္ ဗိုက္ခြဲ မီးဖြားစဥ္က
ေသြးသြင္းရာတြင္ ရရွိခဲ့ေသာ အသည္းေရာဂါ ပိုးေၾကာင့္ ကူးစက္ခံရျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုေရာဂါကို ၂-ႏွစ္ေက်ာ္ ၃-ႏွစ္နီးပါး ကုသမႈခံယူရျပီး ယခုအခါ ေပ်ာက္ကင္းသြားျပီ။
ျပည္သူ႔ေဆးရံုႀကီးတြင္ စမ္းသပ္သည့္အခါ အသည္းေရာဂါပိုး မရွိေတာ့ေၾကာင္း သိရသည္။ သို႔ျဖင့္ ဇာတိဌာေန ကခ်င္ျပည္နယ္၊ တာမခံ ဖားကန္႔နယ္ေျမသို႔ ေပ်ာ္ရႊင္၀မ္းေျမာက္စြာ
ျပန္သြားႏိုင္ေလျပီ။


ရြာက ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္း မိတ္ေဆြတို႔ကမူေသလူအျဖစ္ သတ္မွတ္ေသာ ေဒၚခင္မိုးဦး ျပန္ေရာက္လာ၍ အံ႔ၾသ၀မ္းသာ ျဖစ္ၾကေပေတာ့သည္။ေဒၚခင္မိုးဦး၏ အသည္းေျခာက္ေရာဂါ ေပ်ာက္ေသာေဆးမွာ
ေတာရြာေက်းလက္မ်ားတြင္ ေငြမကုန္ဘဲ လမ္းေဘးတြင္ ခူးဆြတ္သံုးစြဲႏိုင္ေသာ ေဆးပင္ျဖစ္သည္။
ေဆးရံုကေပးေသာ ေဆးကိုလည္းစားရင္း အဆိုပါေဆးပင္ေဆးတို႔ကိုလည္း မွန္မွန္ေသာက္သျဖင့္ ေပ်ာက္ကင္းခ်မ္းသာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုေဆးပင္ေဆးကို ေသာက္သံုးစကပင္ သိသိသာသာ သက္သာလာေသာေၾကာင့္ မွန္မွန္ နံနက္ည လက္ဖက္ရည္ပန္းကန္တလံုး ေသာက္ခဲ့ရာမွ အသည္းေရာဂါပိုးေသျပီး က်န္းမာပကတိ ခ်မ္းသာစြာ ရွိခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။



ထိုအသည္းေျခာက္ေရာဂါကို အႏိုင္ယူႏိုင္ေသာ ေဆးရြက္ကားျမိဳ႔တိုင္း၊ ရြာတိုင္း၊ နယ္တိုင္း၊ ေနရာေဒသ တိုင္းတြင္ေပါက္ေရာက္ေသာ လြယ္ကူေသာ ေဆးပင္ျဖစ္သည္။
ထိုေဆးပင္ကား လမ္းေဘးတြင္ ခ်ံဳပင္မ်ားအျဖစ္ ေပါက္ေရာက္၍ေတာင္သူလယ္သမားမ်ား အျမဲတမ္း ခုတ္ထြင္ရွင္းလင္း မီးရႈိ႔ပစ္ရေသာ ေဆးပင္ျဖစ္သည္။ ထိုေဆးပင္သည္ ပြင့္ျပီးလွ်င္ မ်ိဳးက်၍ မိုးက်လွ်င္ အပင္ငယ္မ်ား ျပန္ေပါက္သည္။ ဒီဇင္ဘာလေလာက္တြင္ အရြက္ေၾကြက်ျပီး ရြက္သစ္ေပါက္ေသာအခါ ရွင္သန္ေနေသာ ႏွစ္ရွည္ခံပင္ ျဖစ္သည္။


မခုတ္ထြင္ဘဲထားလွ်င္ ၁၀-ေပ၊ ၁၂-ေပခန္႔ရွည္၍ တက္သြားတတ္သည္။ အသက္ႀကီးေသာ အပင္မ်ားမွာ လက္ေမာင္းခန္႔၊ ေျခသလံုးခန္႔ အပင္ႀကီးမ်ားအထိ ရွိတတ္သည္။
ထိုအပင္၏ မူလအပင္လံုးမွာ ေဖ်ာ္ရည္ေသာက္စုပ္တံခန္႔ရွိျပီး အလယ္တြင္ အူေၾကာင္းအေခါင္းရွိသည္။ အကိုင္းဆတ္သည္။ ခ်ိဳးယူ၍ရသည္။ အရြက္မွာ ေခြးသြားစိပ္က်ဲက်ဲရွည္ရွည္ ပါရွိသည္။ ႏွစ္လက္မခြဲ၊ သံုးလက္မခန္႔ ရွိသည္။


ႏွစ္လက္မခန္႔ ျပန္႔က်ယ္သည္။ ထိုအရြက္၏ အရသာမွာ စပ္ရွိန္းရွိန္း ရွိသည္။ ထိုအရြက္၊ ထိုေဆးပင္ကို လူတိုင္းသိေနၾကသည္။ အပြင့္အဆုပ္လိုက္ ပြင့္သည္။ အပြင့္မွာ အျပာေရာင္ (ေဗဒါေရာင္) ရွိ၍ ကုန္းေဗဒါဟူ၍၄င္း၊
၀ံသာႏုပင္ဟူ၍၄င္း၊
ဂ်ာမနီခ်ဳံပင္ဟူ၍၄င္း၊
ပိစပ္ႀကီးပင္ဟူ၍၄င္း၊ ေခၚၾကသည္။
အခ်ိဳ႔အရပ္ေဒသမ်ားတြင္ ဇီယာအရသာ အနံ႔ရွိ၍ ေတာဇီယာဟူ၍
လည္း ေခၚၾကသည္။


အျဖဴပြင့္၊ အျပာပြင့္ ႏွစ္မ်ိဳးရွိရာ အျပာပြင့္ကို အသံုးမ်ားၾကသည္။ အျပာပြင့္မွာ ေပါလည္းေပါသည္။
ထိုအရြက္သည္ ပူ၍ စပ္ရွိန္းရွိန္းရွိသျဖင့္ ကၽြဲႏြားမ်ား ထိခိုက္ရွနာျဖစ္လွ်င္ ေထာင္းထု၍ အံုၾကသည္။ အနာအက်က္ျမန္သည္။ အသည္းေရာဂါရွင္ ေဒၚခင္မိုးဦးသည္ ထိုအပင္ကို ေထာင္း၍ အရည္ကို နံနက္ည မွန္မွန္ေသာက္ခဲ့သည္။
သို႔ျဖင့္ အသည္းေရာဂါ တေန႔တျခား သက္သာလာျပီး
ေပ်ာက္ကင္းခဲ့သည္။


ထိုေဆးရြက္ကို ေသာက္သံုးသည့္အခါ မည္သို႔ေနပါသလဲ-ဟု စာေရးသူက ေမးၾကည့္သည္။ ေဒၚခင္မိုးဦးက တကုိယ္လံုး ပူရွိန္းရွိန္း ရွိသည္။ ဓာတ္သက္သည္။ ဆီး၀မ္းေလ မွန္သည္။ ထိုေဆးေၾကာင့္ ဆိုးက်ိဳးေရာဂါ တခုမွ် ျဖစ္ေပၚမလာ။ သူ႔ကိုေသာက္ျပီးကတည္းက ေပါ့ပါးသြက္လက္လာသည္-ဟု ဆိုပါသည္။
ဤေဆးရြက္ရည္ေသာက္ျပီးကတည္းက ေဆးရံုမသြားရေတာ့ဘဲ ေပ်ာက္ကင္းခ်မ္းသာလာပါသတဲ့။ ယင္းသို႔ဆိုလွ်င္ ဤေဆးရြက္ေဆးပင္သည္အသည္းေျခာက္ေရာ
ဂါကို အႏိုင္ယူကုသေပးႏိုင္ေသာ ေဆးပင္အျဖစ္
ေဆးမွတ္တမ္းတခု ျဖစ္ပါေတာ့သည္။


သို႔ရာတြင္ တန္ေဆး လြန္ေဘး ျဖစ္တတ္သျဖင့္ ဤေဆးရြက္ကိုမွီ၀ဲသံုးေဆာင္ျပီး ဆရာ၀န္မ်ားႏွင့္ စမ္းသပ္ခံယူ၍ အသည္းေရာဂါပိုး မရွိေတာ့လွ်င္ မေသာက္သင့္ေတာ့ပါ။ အျခားေသာ ခႏၶာကိုယ္ အက်ိဳးျပဳ ပိုးမႊားမ်ားေသဆံုးသြားႏိုင္သည္ကို သတိျပဳသင့္ပါသည္။
ဤငါးမည္ရ ေဆးရြက္သည္ အသည္းေရာဂါပိုး ႏွိမ္နင္းပံုကို ကိုယ္ေတြ႔ခံစား၍ လက္ေတြ႔ေသာက္သံုး ေပ်ာက္ကင္းသူ ကခ်င္ျပည္နယ္၊ မိုးေကာင္း ျမိဳ႔နယ္၊ တာမခံဖားကန္႔မွ ေဒၚခင္မိုးဦး
၏ လက္ေတြ႔ေပ်ာက္ကင္းပံု သာဓကကို အမည္မ်ား လြဲေျပာင္း၍
ျဖစ္ရပ္မွန္ကို တင္ဆက္လိုက္ပါသည္။ ရွာေဖြေသာက္သံုး၍ အသည္းေရာဂါေ၀ဒနာရွင္မ်ား က်န္းမာပကတိ ခ်မ္းသာစြာ ရွိၾကပါေစေသာ္။

ကသာေဆြ၀င္း (ေရႊလီငါးတဲ ဆရာေတာ္)
(ျမတ္မဂၤလာ ၂၀၀၇-ခု ေအာက္တိုဘာလ)
ေရးမိေရးရာေလးမ်ား


https://www.facebook.com/MyawadyNews/photos/a.351047714993066.76926.35101

No comments:

Post a Comment

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...