တန္ေဆာင္တိုင္ ေဆးေပါင္းခတဲ့ည

                 

 

ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ ႐ိုးရာအစဥ္အလာမ်ားစြာထဲမွ တစ္ခုျဖစ္ေသာ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔တြင္ မဲဇလီပင္၌ ေဆးေပါင္းခသည္ဟု မွတ္ယူၾကကာ မဲဇလီဖူးကို ဟင္းခ်ဳိ ခ်က္ေသာက္ျခင္း၊ သုပ္စားျခင္း၊ တို႔ျမႇဳပ္စားျခင္းမ်ားသည္ အစဥ္အလာေကာင္းတစ္ခုအျဖစ္ ပါဝင္ပါသည္။ ထိုအေလ့အထသည္ နကၡတၱ နယေဝဒပညာရွင္ႀကီး တို႔ ၏ ေကာင္းျမတ္ေသာ ေစတနာျဖင့္ ညႊန္ၾကား ခဲ့ သည္မွ ဆင္းသက္လာေသာအစဥ္အလာေကာင္းတစ္ခုျဖစ္ၿပီး တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔တြင္ မဲဇလီပင္ ကို ေဆးေ ပါင္းခ သည္ဟု ေရြးခ်ယ္ခဲ့ၾကျခင္းမွာ ခါးေသာအရသာတို႔သည္ ေဆးျဖစ္တတ္၏ ဟူ ေသာ ေဆးက်မ္းလာ ဓာတ္သေဘာအရေဝ ဒဆရာႀကီး မ်ားက ေရြး ခ်ယ္ခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္၏။

သက္ရွိသတၱဝါတု႔ိ၏ က်န္းမာၿပီး အသက္ရွင္သန္မႈတို႔မွာ ေတေဇာ ေခၚ အပူဓာတ္(မီးဓာတ္သည္ အဓိကအခန္းက႑မွ ပါဝင္ေန၏။ ေဆးပညာ သေဘာအရ ထိုေတေဇာ ဓာတ္ပ်ံ႕ႏွံ႕မႈ အတြက္ ဝါေယာဓာတ္သည္ ေနာက္ကြယ္မွ ႀကိဳးကိုင္၍ေနသည္ဟု ဆိုပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေဝဒပညာရွင္တို႔က မဲဇလီကို ခါးေသာ အရသာႏွင့္ ေတေဇာဓာတ္၊ ဝါေ ယာဓာတ္ႏွစ္ပါးတို႔ စြမ္းအင္သတၱိ တုိ႔ကို ေပါင္းစပ္၍ အင္အားျဖည့္ကာ စားေသာက္အသုံးျပဳေစျခင္းျဖစ္ဟန္တူပါသည္။ မဲဇလီသည္ ဝါေယာ(ေလ) ေတေ ဇာ (မီး ဓာတ္) ႏွစ္ပါးတို႔ ႀကီးမွဴး၍ ခါးေသာ အရသာရွိေသာ သစ္ပင္ေျမာက္ ျမားစြာတို႔ အနက္မွ မဲဇလီပင္ကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။

တစ္ဖန္ တန္ေဆာင္မုန္းလ၌သာလွ်င္ ၾကတၱိကာနကၡတ္ႏွင့္ လျပည့္ဝန္းတို႔ အတူယွဥ္တြဲ၍ မြန္းတည့္ျခင္းေၾကာင့္ တန္ေဆာင္မုန္းလကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ တစ္ ဖန္ၾကတၱိကာ နကၡတ္၏ ပထမပါဒ္သ ေတေဇာ(မီး ဓာတ္)အားေကာင္းေသာ မိႆရာသီ၏ ေနာက္ဆုံး အံသာအတြင္း၌ ရပ္တည္ ၍ေနၿပီး၊ ေတ(မီး)နကၡတ္၏ စြမ္းအင္ သတၱိ ကို ရယူလိုျခင္းေၾကာင့္ ၾကတၱိကာ နကၡတ္ကို ေရြးခ်ယ္ရျခင္းျဖစ္၏။

တစ္ဖန္လျပည့္ဝန္းသည္ ဆီး ႏွင္း၊ ျမဴ၊ တိမ္၊ သူရိန္၊ မီးခိုးစေသာ အညစ္အေၾကးငါးပါးကင္းမွသာလွ်င္ လျပည့္ဝန္း၏ စြမ္းအင္သတၱိကို အျပည့္ အဝရရွိႏိုင္မည္ျဖစ္ရာ၊ တန္ေ ဆာင္မုန္းလ သည္ ညစ္မ်ဳိး(၅)ပါးတို႔မွ ကင္းစင္ေသာ လျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ တန္ေဆာင္မုန္း လျပည့္ေန႔ကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ တစ္ဖန္ အခုိးအေငြ႕တို႔ကို ထြက္ေစႏိုင္ သည့္ အာကာသဓာတ္လႊမ္းမိုးေသာ၊ ေရာဂါခပ္သိမ္းကို ေပ်ာက္ကင္းေစ တတ္ေသာ၊ အသက္ကို ကယ္တင္ေစ ႏိုင္ေသာ ဇီဝကို ၾကာသပေတး ၿဂိဳဟ္ ႀကီး၏ နဝင္း၌ စီး ၍ေနေသာေၾကာင့္၊ ၾကာသပေတးၿဂိဳဟ္၏ စြမ္းအင္သတၱိ ကို ရယူလို၍ ၾကတၱိကာ နကၡတ္၏ ပထမ ပါဒ္သကို ေရြးခ်ယ္ရျခင္းျဖစ္ပါသည္။

လျပည့္ဝန္းႀကီး လျပည့္သည့္ အခ်ိန္ႏွင့္ ၾကတၱိကာ နကၡတ္တို႔အတူ ယွဥ္တြဲ၍ မြန္းတည့္သည့္အခ်ိန္ကို မ်က္ ျမင္အားျဖင့္ ၾကည့္မည္ဆိုလွ်င္ တန္ ေဆာင္မုန္း လျပည့္ ည၌ ေကာင္းကင္ ကို ေမာ့ၾကည့္သည့္အခ်ိန္တြင္ မိမိတို႔၏ ဦးေခါင္းေပၚတည့္တည့္၌ လျပည့္ဝန္းႀကီး သည္ ေတာင္ဘက္သို႔ အနည္းငယ္ တိမ္းေစာင္းၿပီး၊ ၾကတၱိကာန ကၡတ္ေခၚ ေဖ်ာက္ဆိပ္သည္ ေျမာက္ဘက္သို႔ အနည္းငယ္ယြန္း၍ တည္ရွိေနမည္ျဖစ္ သည္။ အကြာအေဝးအားျဖင့္ ေျမာက္(၄)အံသာ၊ (၂၁၅) လိတၱာက်ေနမည္ျဖစ္ ၏။ ထို အခ်ိန္သည္ ေဆးေပါင္းခခ်ိန္ျဖစ္ ၍ ေဆးၾကဴးျခင္း၊ ေဆးေဖာ္ျခင္းမ်ားကို ျပဳလုပ္ရမည္ျဖစ္သည္။

ေဆးေပါင္းခသည့္ မဲဇလီကို အသုံးျပဳရာတြင္ မဲဇလီပင္၏ အဖူးအပြင့္မ်ား သာမက၊ ပဥၥငါးပါးျဖစ္သည့္ အျမစ္၊ အေခါက္၊ အရြက္၊ အဖူးအပြင့္၊ အသီးတို႔ကို ခူးထားၿပီး၊ ၄င္းအ ပင္၏ သဘာဝ စြမ္းရည္သတၱိမ်ား မေပ်ာက္ပ်က္သြားေစရန္ အေျခာက္လွန္းသည့္ နည္းစနစ္ကို အသုံးျပဳ၍ သိမ္းထားရမည္ျဖစ္သည္။ ၄င္းတို႔ကို လိုအပ္သည့္အခ်ိန္၌ လို အပ္သလို အသုံးျပဳႏိုင္ပါသည္။ သို႔ ေသာ္..ေဆးေပါင္းခသည့္အခ်ိန္၌ခူး၍ လေရာင္ေအာက္၌ ခ်က္ခ်င္းစားေသာက္ ျခင္းသည္ကား တန္ဖိုးအာနိသင္ပို၍ အစြမ္း ထက္ျမ က္ေစမည္ျဖစ္ပါသည္။

မဲဇလီကို ေဆးဘက္ဝင္အျဖစ္ စားသုံးရာ၌ ေစ်းထဲတြင္ အစည္းကေလး မ်ားျပဳလုပ္၍ လည္းေကာင္း၊ အဖူးကေလးမ်ားကို ေျခြဆြတ္၍ ျပည္ေတာင္း၊ ႏို႔ဆီဘူးခြက္တို႔ျဖင့္ ခ်ိန္ ထည့္ေရာင္းသည္ကို ဝယ္ယူလာၾကၿပီး တန္ေဆာင္မုန္း လျပည့္ေန႔ညတြင္မွ ျပဳတ္သုပ္၍ စားေသာက္ရ ျခင္းမ်ဳိး မဟုတ္ရပါ။ အခ်ိန္မွာ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ ေတာ့ မည့္ေနဝင္ခ်ိန္မွစ၍အေရွ႕မိုးကုတ္ စက္ဝိုင္းမွ ၾကတၱိကာ နကၡတ္ေခၚ ေဖ်ာက္ဆိပ္ၾကယ္ႏွင့္ လျပည့္ဝန္းတို႔သည္ မတိမ္းမယိမ္း အတူယွဥ္တြဲ၍ ထြက္ေပၚလာ ၾကၿပီး မိမိ တို႔ ၏ ဦးေခါင္းတည့္တည့္သို႔ ေရာက္ေသာအခါ၌ ေတာင္ေျမာက္ လတၱီတြဒ္မ်ဥ္းတန္းအားျဖင့္ တစ္တန္းတည္းျဖစ္ေနေသာ အခ်ိန္ျဖစ္ရပါမည္။

မွတ္ခ်က္။ ။ ေဝါဟာရမာသ တန္ ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔ညဟု ေခၚဆို တုိင္းလည္း လျပည့္ဝန္းႀကီးသည္ ဝိုင္း ဝိုင္းစက္စက္ လျပည့္ခ်င္မွ ျပည့္ မည္ ျဖစ္ေ သာေၾကာင့္ ေဝါ ဟာရမာသ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ကို တရားေသမယူဘဲ လျပည့္ဝန္းႀကီး ဝိုင္းဝိုင္းစက္စက္ျဖစ္သည္၊ မျဖစ္သည္ကို သတိထားရမည္ျဖစ္ သည္။တန္ေဆာင္ မုန္း လျပည့္ညတြင္ ေကာင္းကင္တစ္ခြင္လုံး အလြန္သာယာလွပေနပါသည္။ ဝင္းပၾကည္လင္ေသာ လျပည့္ဝန္းႏွင့္အတူ ၾကတၱိကာ နကၡတ္ႏွင့္ က်ီးတာရာ၊ ဟသၤာတာရာ၊ ၾကယ္တာရာ နကၡတ္ေပါင္းစုံကြန္႔ျမဴးေန ေပသည္။ ဤသို႔ ေကာင္းကင္နကၡတ္ စုံလင္ေနသျဖင့္ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ခါေသာ လျပည့္ညမ်ားထဲတြင္ အလွဆုံး၊ အတင့္ တယ္ဆုံး လျပည့္ေန႔ညျဖစ္ပါသည္။

ဤတန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ည အခ်ိန္ အခါတြင္ သစ္ရြက္သစ္ဖူးတို႔၌ မဲဇလီဖူးသည္ ေဆးေပါင္းခသည္ဟု အယူ ရွိၾကပါသည္။ မၪၨရီဟူ၍လည္းေကာင္း၊ နတ္ပန္းမၪၨဴဟူ၍ လည္းေကာင္း တင္စားေခၚဆိုၾကေသာ မဲဇလီဖူးသုပ္ သည္ ရာသီစာျဖစ္ ၿပီး စားသုံးၾကသူတိုင္း အနာေရာဂါ ဘယ၊ အႏၲရာယ္ကင္းရွင္း သည္ဟု ဆိုၾကပါသည္။ သို႔ျဖစ္ရာ မိသားစုမ်ားအလိုက္၊ အိမ္နီးခ်င္းမ်ား စုေပါင္း၍လည္းေကာင္း၊ အသင္းအဖြဲ႕အေနအားျဖင့္လည္းေကာင္း မဲဇလီဖူး တို႔ကို သုပ္စားေလ့၊ ေဝငွေလ့ရွိသည့္ ခ်စ္စရာျမန္မာတို႔၏ ဓေလ့စ႐ိုက္ကို လည္း ၾကည္ႏူးဖြယ္ရာ ျမင္ေတြ႕ႏိုင္ပါ သည္။

မန္လည္ဆရာေတာ္၏ မာဃ ေဒဝလကၤာက်မ္း၌ ” ထို႔ျပင္ေနာက္မွာ ႏွစ္ရာေက်ာ္ျငား ငါးဆယ့္ငါးျဖင့္ ရက္ပြားေရာက္လြန္ ဆုံးစြန္ဝႆသရဒဟု မိုးလကုန္စဲ၊ ကထိန္ပြဲႏွင့္..” ဟူ ၍ အတာကူးေျပာင္းၿပီး ၂၂၅ရက္ေျမာက္ေသာ တန္ေဆာင္မုန္းလ၊ မိုးဥတုအဆုံး “သရဒဥတု” အခ်ိန္အခါ၌ ကထိန္ပြဲမ်ား က်င္းပေၾကာင္း ေဖာ္က်ဴး ထားပါ သည္။ မသိုး သကၤန္းကပ္လွဴျခင္းသည္ ကထိန္အလွဴမွထပ္ဆင့္ ေပၚေပါက္ လာေသာ ဒါနပြဲျဖစ္၏။ ကထိန္သကၤန္း လွဴဒါန္းရာဝယ္ သံဃာေတာ္မ်ားကို ကိုယ္တိုင္ခ်ဳပ္ဆိုးထားေသာ သကၤန္း အား ညအိပ္မသိမ္းဆည္းဘဲ လွဴဒါန္း ေသာေန႔ အ႐ုဏ္မတက္မီ သကၤန္းခ်ဳပ္ ဆိုးမႈႏွင့္ အပ္ႏွင္းမႈမ်ားအား ၿပီးစီးေအာင္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေသာ သကၤန္းကို မသိုး သကၤန္းဟု ေခၚပါသည္။ သကၤန္းခ်ဳပ္ ဆိုးေနစဥ္ အ႐ုဏ္တက္လွ်င္ျဖစ္ေစ၊ အပ္ႏွင္းမႈ လုံးဝမျပဳဘဲ ညသိပ္ထားလွ်င္ျဖစ္ေစ သကၤန္းသိုးသည္ဟု ဆိုပါသည္။

မသိုးေရႊၾကာသကၤန္းရက္ၿပိဳင္ပြဲကို ႏွစ္စဥ္ျမန္မာျပည္အႏွံ႕အျပားရွိ တန္ခိုး ႀကီးဘုရားပရဝဏ္အတြင္း က်င္းပေလ့ရွိ ရာ ရက္ကန္းစင္အသီးသီးက အမည္ အမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ ပါဝင္ ယွဥ္ၿပိဳင္ေလ့ရွိသည္ ကို ေတြ႕ရပါသည္။ ဤျမင္ကြင္းမွာလည္း ျမန္မာတို႔၏ ဘာသာသာသနာ႐ိုေသ ကိုင္း႐ႈိင္းမႈႏွင့္ ျမန္မာ့႐ိုးရာအထည္ရက္လုပ္ျခင္း၊ လက္မႈအႏုပ ညာ တို႔ကို သ႐ုပ္ေဖာ္ျပသသည့္ ျမတ္ႏိုးဖြယ္ ျမင္ကြင္း တစ္ခုပင္ျဖစ္ေပေတာ့သည္။

 

https://www.facebook.com/royalheromedia/photos/a.452811328083074.110728.4527936