စၾကာဝဠာအနႏၵ၌ရွိၾကကုန္ေသာ လူ၊နတ္၊ျဗမၼာ၊သတၱဝါအားလံုးတိုသည္ ကိုယ္စိတ္နွစ္ျဖွာခ်မ္းသာၾကပါေစ၊ေကာင္းက်ဳိးလိုရာစႏၵ ျပည္ဝၾကပါေစ...







မန္က်ည္းရြက္ႏုခ်ိန္



စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕နယ္ စစ္ကိုင္း-မံုရြာ ကားလမ္းနံေဘးတြင္ မန္က်ည္းရြက္ခူးေနၾကသူမ်ားကုိ ေတြ႕ရစဥ္/ဓာတ္ပံု- ညီညီေဇာ္
 
ကဆုန္လျပည့္ေက်ာ္ရက္ အညာေႏြက ေခြၽးသီးၿပိဳက္ၿပိဳက္က်ကာ ပူျပင္းလြန္းလွသည္။ နံနက္လင္းကတည္းက ယပ္ေတာင္တဖ်တ္ဖ်တ္ခပ္ကာ အပူကို အန္တုေနရပါသည္။ သႀကၤန္ၿပီးကတည္းက အညာမွာ မိုးေကာင္းေကာင္း မရြာေသး။ ေတာမွာ မိုးမရြာေသးေတာ့ လယ္ယာထြန္ဖို႔ ထယ္ဖို႔ အလုပ္ေတြက လုပ္လို႔မရေသး။

သို႔ေသာ္ ေတာေနလူတန္းစားမ်ား ေအးေဆးသက္သာစြာ နားေနႏိုင္မည္ဟု ထင္ပါက လဲြေပဦးမည္။ ေတာေနလူတန္းစားမ်ား အလုပ္ႏွင့္လက္နဲ႔ျပတ္လွ်င္ မေနတတ္ မထုိင္တတ္ ျဖစ္တတ္ၾကသည္မို႔ ရာသီစာလုပ္ငန္းေတြ ေျပးေျပးလုပ္တတ္ၾကသည္။ ယခုလို သႀကၤန္အၿပီး ကဆုန္လထဲအခါမ်ိဳး ေတာေနလူတန္းစားမ်ား လုပ္တတ္ၾကသည့္ ရာသီစာလုပ္ငန္းတစ္မ်ိဳး ရွိပါသည္။ ထုိရာသီစာလုပ္ငန္းေလးကေတာ့ အညာေႏြရာသီဥတုကို အန္တုကာ ထြက္ေပၚလာသည့္ စိမ္းႏုေဝဆာေနေသာ မန္က်ည္းရြက္ႏုေလးမ်ား ခူးဆြတ္ေရာင္းခ်သည့္ လုပ္ငန္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။

သႀကၤန္မတုိင္မီကတည္းက မန္က်ည္းရြက္တို႔ ႏုတတ္ေသာ္လည္း သိပ္မေပါမ်ားေသး။ ယခုလို သႀကၤန္အၿပီး ကဆုန္လထဲက်မွ မန္က်ည္းပင္မွာ နီရဲရဲအဖူးေလးေတြ ပိုမိုပြင့္ဖူးလာတတ္သည္။ မန္က်ည္းရြက္ႏုစိမ္းေလးေတြ ဖားလ်ားက်လာတတ္သည္။ မန္က်ည္းတစ္ပင္လံုး စိမ္းစိုကာ မန္က်ည္းရြက္တို႔ ၿဖိဳင္ၿဖိဳင္ႏုပါေလေတာ့သည္။ သႀကၤန္အၿပီး ပြင့္ဖူးတတ္သည့္ မန္က်ည္းရြက္ႏုက ပိုစားလို႔ ေကာင္းတတ္သည္ဟု စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕နယ္အတြင္း ေက်းရြာအခ်ိဳ႕မွ မန္က်ည္းရြက္ခူးေရာင္းသူမ်ားက ဆိုပါသည္။ သႀကၤန္အၿပီး ထိုအခ်ိန္အခါမ်ိဳးတြင္ မန္က်ည္းပင္ေပၚတက္ ခူးၾကဆြတ္ၾကသည္မွာ မန္က်ည္းပင္ေပၚတြင္ လူပေဒသာပင္ ျဖစ္သြားသည့္ႏွယ္။

ဟိုအရင္ကေတာ့ မန္က်ည္းရြက္ခူးဖို႔ လွည္းၾကံဳလုိက္စီးလွ်င္စီး၊ လွည္းႀကံဳမရွိလွ်င္ ကုန္းေၾကာင္းေလွ်ာက္ကာ ေတြ႕သည့္မန္က်ည္းပင္တက္ၾကသည္။ ယခု ဆုိင္ကယ္ေတြေပါလာေတာ့ ဆုိင္ကယ္တစ္စီးျဖင့္ မန္က်ည္းပင္ပတ္ရွာ၊ ေတြ႕သည့္ မန္က်ည္းပင္ေအာက္ ဆုိင္ကယ္ထိုးကာ မန္က်ည္းရြက္ခူးသည္။ လူမ်ားမ်ားခူးေနသည့္ မန္က်ည္းပင္မ်ိဳးဆိုလွ်င္ေတာ့ မန္က်ည္းရြက္သိပ္မရတတ္။
တခ်ိဳ႕က မိသားစုလိုက္၊ တခ်ိဳ႕က သူငယ္ခ်င္းအေပါင္းအသင္းမ်ားႏွင့္ တေပ်ာ္တပါး လာခူးၾကတာမို႔ တစ္ပင္တစ္ပင္ဆို မန္က်ည္းရြက္ခူးသူေတြက မနည္းမေနာ။

မန္က်ည္းပင္ေအာက္ ေရာက္သည္ႏွင့္ အပင္ေစာင့္ ႐ုကၡစိုးနတ္မင္းအား လက္အုပ္ခ်ီမိုးကန္ေတာ့ၾကသည္။ သူပိုင္သည့္အပင္ ေျချဖင့္နင္းတက္ရမည္မို႔ မ႐ိုေသမေလးစားလို႔ မဟုတ္ေၾကာင္း ေတာင္းပန္ရသည္။ မန္က်ည္းရြက္ႏု ခူးခြင့္ေပးရန္ ခြင့္ပန္ရသည္ဟု စစ္ကိုင္း-မံုရြာ ကားလမ္းနံေဘးတြင္ မန္က်ည္းရြက္ခူးေနသူမ်ားက ဆိုပါသည္။

ေတာတြင္ေနသူမ်ားမို႔ အပင္အတက္အျပဳတြင္ မိန္းကေလး ေယာက်္ားေလး တန္းတူကြၽမ္းက်င္ၾကသည္။ ငယ္ငယ္ကတည္းက ေျခေဆာ့လက္ေဆာ့ျဖင့္ ေတြ႕ကရာ အပင္တက္ခဲ့သည့္ အက်ိဳးေက်းဇူးေတြျဖစ္သည္။ အပင္ေတြနဲ႔ အေနနီးတာမို႔ ကေလးသဘာဝ မန္က်ည္းရြက္ခူးရင္း ေျပးတမ္းလိုက္တမ္းလည္း ကစားၾကသည္။ တစ္ကိုင္းမွတစ္ကိုင္း ကူးၾကသည္။ ‘‘အိမ္က သမီးအငယ္ဆံုးေလ။ လူကျဖင့္ ခုနစ္ႏွစ္ရွိေသးတာ။ မန္က်ည္းရြက္ တက္ခူးေနၿပီ။ ဘယ္လိုမွ ေျပာမရဘူး’’ဟု ရြာေထာင္ရြာမွ မသီတာကဆိုသည္။

 မန္က်ည္းရြက္ခူးၿပီး ေယာက်္ားေလးေတြက ပုဆိုးခါးပိုက္ထဲထည့္သည္။ မိန္းကေလးေတြကေတာ့ လြယ္အိတ္ကေလး ဘာေလးလြယ္ကာ ခူးေလ့ရွိၾကသည္။ မန္က်ည္းရြက္ေတြ သိပ္မ်ားလာရင္ေတာ့ အပင္ေအာက္မွာ ပုဆိုးတစ္ထည္ျဖန္႔ခင္းရင္း သြားသြားထည့္တတ္ၾကသည္။ အိမ္စားဖို႔ ခူးတဲ့သူေတြကေတာ့ ကိုင္းဖ်ားကေနဆြဲကာ အံုလိုက္ခူးပစ္ၾကသည္။ ျပန္ေရာင္းဖို႔အတြက္ေတာ့ ရြက္ႏုတစ္ခုခ်င္းစီ အသာအယာေလးကိုင္ကာ ခူးၾကရသည္။
ဒါမွ မန္က်ည္းရြက္ ေရာင္းပန္းလွသည္ဟု ေအာင္သာရြာမွ မသီတာက ဆိုပါသည္။ မန္က်ည္းပင္ကိုင္း ခြေကာင္းေကာင္းရွိခဲ့ရင္ေတာ့ ထုိင္ခူးေန႐ံုပင္။ ခြေကာင္းေကာင္းမရွိလွ်င္ေတာ့ မတ္တတ္ရပ္ခူးရၿပီး ေျခဖဝါးေတြ နာတတ္သည္။ တစ္ေနကုန္တစ္ေနခန္း မန္က်ည္းရြက္ခူးပင္ပန္းၿပီး ညဘက္အိပ္လို႔ေကာင္းလွသည္ဟု ဆိုသည္။ ‘‘အိပ္လို႔ေကာင္းတာမ်ား တစ္ေရးပဲ။ ႏုိးတာနဲ႔လင္းေရာပဲ’’ဟု မသီတာကဆိုပါသည္။

လူႀကီးေတြကေတာ့ ခူးလာသည့္ မန္က်ည္းရြက္ေတြကို ၿမိဳ႕သို႔ ပို႔ၾကသည္။ ကေလးေတြကေတာ့ မုန္႔ဖိုးပဲဖိုးေလးရေအာင္ ခူးလို႔ရလာတဲ့ မန္က်ည္းရြက္ေတြကို ဆန္ေကာထဲမွာ အပံုေလးေတြပံုကာ တစ္ပံုဘယ္ေလာက္ဆိုၿပီး ရပ္ထဲရြာထဲ လွည့္ေရာင္းၾကသည္။ တခ်ိဳ႕အိမ္ေတြက မန္က်ည္းရြက္ခူးႏုိင္သူ မရွိတတ္ၾက၍ ရာသီခ်ိန္ကေလး ခ်က္စားခ်င္ၾကေတာ့ ကေလးေတြဆီကဝယ္ကာ ခ်က္ရသည္။
မန္က်ည္းရြက္ႏုခူးတာႏွင့္ ပတ္သက္၍ ပံုျပင္လိုလို စာခ်ိဳးလိုလို တစ္ခုလည္း ရွိခဲ့ဖူးသည္။ ‘‘မရွိလို႔ မန္က်ည္းရြက္ခူးေရာင္းကာမွ ဖိနပ္အခိုးခံရသတဲ့’’။ အပင္ေပၚတက္ၾကေတာ့ စီးလာတဲ့ ၾကက္ေပါင္ဖိနပ္ အပင္ေျခရင္းခြၽတ္ကာ တက္ၾကရတာမို႔ ဖိနပ္အခိုးခံရတဲ့အေၾကာင္း အရပ္စကားေလးတစ္ခုအျဖစ္ ေျပာၾကဆိုၾကတာ ျဖစ္သည္။ တကယ္တမ္းမွာေတာ့ ဘယ္သူမွ ဖိနပ္မခုိးၾကပါ။ သူငယ္ခ်င္း အခ်င္းခ်င္း စေနာက္ကာ ဖိနပ္ဖြက္ၿပီး စတတ္ေနာက္တတ္ၾကသည္ဟု မန္က်ည္းရြက္ခူးသူမ်ားက ဆိုပါသည္။

စစ္ကိုင္း-မံုရြာ ကားလမ္းနံေဘးက မန္က်ည္းပင္ႀကီးေအာက္တြင္ လွည္းကိုရပ္ကာ ခူးေနသည့္ ဦးေက်ာ္ေအးကေတာ့ အျခားသူကို ျပန္ေရာင္းဖို႔ လာခူးတာေတာ့မဟုတ္။ ယေန႔ည ဦးေက်ာ္ေအးတို႔ရြာမွာ ဘုရားပြဲရွိသည္။ ရြာဘုရားပြဲ လာကသည့္ဇာတ္ကို ရပ္ဓေလ့ရြာဓေလ့အတုိင္း ထမင္းေကြၽးၾကမည္ျဖစ္ၿပီး ဦးေက်ာ္ေအးတို႔ အိမ္ကလည္း ဇာတ္သမားငါးဦးအား ထမင္းေကြၽးရန္ က်သည့္အတြက္ ထမင္းဝိုင္းထဲ မန္က်ည္းရြက္ ဟင္းကေလးထည့္ခ်က္ရန္ ကိုယ္တုိင္လာခူးေနျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။
‘‘ငါးေယာက္ေကြၽးရမယ္။ ဝက္သားဟင္းလည္း ပါမွာဆိုေတာ့ အအီေျပေလး မန္က်ည္းရြက္ခ်ဥ္စပ္ေလး ခ်က္ေကြၽးမယ္’’ဟု ဦးေက်ာ္ေအးကဆိုသည္။

မန္က်ည္းရြက္ႏုကို ပုစြန္ေျခာက္တို႔၊ ငါးတို႔၊ ငါးပိတို႔ႏွင့္ အရည္ေသာက္ကေလး ခ်က္စားလွ်င္လည္း ေကာင္းသည္။ ဒါမွမဟုတ္ မန္က်ည္းရြက္ကို အစိမ္းအတုိင္း ေျမပဲဆန္၊ ၾကက္သြန္နီတို႔ျဖင့္ သုပ္စားလွ်င္လည္း ျဖစ္သည္။ အခ်ိဳ႕ကေတာ့ မန္က်ည္းရြက္သုပ္ႏွင့္အတူ တြဲစားရန္ ကုလားပဲကိုျပဳတ္သည္။ ရလာသည့္ ကုလားပဲအႏွစ္ကို အသုပ္ထဲထည့္ကာ က်န္သည္ကို ကုလားပဲဟင္းရည္လုပ္သည္။ ေနာက္ၿပီး ငါးေျခာက္ေလးမီးဖုတ္၊ င႐ုတ္သီးေလးေၾကာ္ကာ အဆက္အဟပ္တည့္ေအာင္ ဖန္တီးၿပီး စားတတ္ၾကသည္။ ‘‘ဒီရာသီမ်ား မန္က်ည္းရြက္မစားပဲကို မေနႏုိင္တာ။ ဝက္သားဟင္းနဲ႔ေတာင္ မလဲႏုိင္ဘူး’’ဟု မန္က်ည္းရြက္ခူးေနသည့္ ကုန္းသာရြာမွ ဦးေက်ာ္ေအးက ဆိုပါသည္။

မန္က်ည္းရြက္သုပ္က ခ်ဥ္ၿပံဳးၿပံဳးေလးမို႔ ခုလုိ ေနပူပူကာလ အေမာေျပသည္၊ ဝမ္းေအးသည္ဟု ဆိုၾကသည္။
သႀကၤန္မတုိင္မီကေတာ့ မန္က်ည္းရြက္ႏု ရွားေသးသည္မို႔ တစ္ပိႆာ က်ပ္ခုနစ္ေထာင္ ရွစ္ေထာင္ ရတတ္သည္။ ယခုေတာ့ ရြက္ႏုေတြ လိႈင္လိႈင္ေဝၿပီမို႔ တစ္ပိႆာ သံုးေထာင္ခန္႔သာ ရေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္ နံနက္ႏွင့္ ေန႔လယ္ အခ်ိန္ခဏေလး ခူးလိုက္႐ံုျဖင့္ ႏွစ္ပိႆာ သံုးပိႆာ ေျပးမလြတ္။
‘‘လင္မယားႏွစ္ေယာက္ခူးတာ သံုးပိႆာေလာက္ေတာ့ ရတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ယာအလုပ္နားခ်ိန္ တစ္ရက္တစ္ေသာင္းေလာက္ ဝင္တယ္ဆိုေတာ့ အိမ္စရိတ္ကေလး ဖာတာေပါ့’’ဟု ေအာင္သာရြာမွ မသီတာက ဆိုပါသည္။

‘‘ဒါေၾကာင့္ မန္က်ည္းပင္ေတြက ေက်းဇူးရွင္ေတြ၊ ထမင္းအိုးေတြပါပဲ’’ဟု မသီတာက မန္က်ည္းပင္ေအာက္ ေျခပစ္လက္ပစ္ထိုင္ရင္း အပင္ကို ေမာ့ၾကည့္ကာ ေျပာျပသည္။
ေနက ေခါင္းေပၚတည့္တည့္ ေရာက္လာေတာ့ မန္က်ည္းရြက္ခူးသူေတြ အလွ်ိဳလွ်ိဳျပန္သြားၾကသည္။ လက္ခ်ည္းသက္သက္ေတာ့မဟုတ္။ မန္က်ည္းရြက္ႏုေတြကို ပုဆိုးေတြျဖင့္ ထုပ္ပိုးကာ တယုတယသယ္ယူရင္း ျပန္သြားၾကတာျဖစ္သည္။

ေနာက္ ေလး၊ ငါးရက္ေလာက္ေနရင္ မန္က်ည္းရြက္ႏုေတြ ျပန္ေဝေပဦးမည္။ လယ္ယာလုပ္ငန္းခြင္မဝင္မီ မိုးမက်ခင္အထိေတာ့ ဝမ္းစာေရးအတြက္ မန္က်ည္းရြက္ႏုေလးေတြ လာခူးၾကေပဦးမည္။ မန္က်ည္းပင္အိုေရာ ပင္ပ်ိဳပါမက်န္ လူေတြအတြက္ အၿပိဳင္အဆိုင္ မန္က်ည္းရြက္ႏုစိမ္းေလးေတြ ပြင့္ဖူးေပးေနဦးမည္ကေတာ့ မလြဲဧကန္ပင္တည္း။     ။

http://7daydaily.com/story/36675#.VU3TwpOZHIU 

No comments:

Post a Comment

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...